வாழ்க்கை வாழ்ந்ததில்லை...

This poem i studied in some net page which i liked the most.. Hope u guys likes it..

I thank the author of this poem at this time & hope expecting more & more like this.. unfortanely i don't know the author of this kavthai... Any way i thank him..

வாழ்க்கை வாழ்ந்ததில்லை...

அதிகாலை நேரம் எழுந்து
பூவும் பனித்துளியும் முத்தமிடுவதை
பார்த்து ரசித்த நினைவில்லை...

அழுது கொண்டிருந்த..
பக்கத்துக்கு வீட்டு குழந்தைக்கு..
பட்டாம்பூச்சி பிடித்து தந்ததில்லை.

தேடி அலைந்து கிடைக்காமல்...
திருட்டுத்தனமாய் இலைபறித்து...
தங்கை கைக்கு மருதாணி இட்டதில்லை.

தெரியாத ஊர் சென்று...
புரியாத மொழி பேசி...
யாரென்று தெரியாத மனிதனிடம்...
சிநேகம் கொண்டு சிரித்ததில்லை.

கண்களில் கண்ணீருடன்...
தேடி வந்த நண்பனுக்கு...
சாய்வதற்கு தோள் கொடுத்து...
உறங்க மடி தந்து...
நான் விழித்திருந்ததாய் ஓர் இரவில்லை.

மொட்டை மாடி நிலவொளியில்...
கவிதை கேட்ட காதலியின்...
கைப்பிடித்து முத்தமிட்டு...
கவிதை ஏதும் சொன்னதில்லை.

எனது இயல்பை...
முற்றிலும் தொலைத்துவிட்டு..
இயல்பாய் இருப்பதாய்...
பாவனை செய்கிறேன்.

சீக்கிரம் யாரவது எனக்கு உணர்த்துங்கள்...
வாழ்ந்து கொண்டிருப்பதாய் நினைத்து...
தவற விட்டுக் கொண்டிருக்கிறேன்...
வாழ்க்கையை.